Twee jaar geleden ben ik naar de huisarts gestapt vanwege plotselinge ernstige vermoeidheidsklachten. Ik had vlak daarvoor flink de griep gehad. Hoewel ik daarvan was hersteld bleef ik moe. Na een aantal maanden stuurde de huisarts me door naar de internist. Ik was toen zo vermoeid dat ik geen hele werkdagen meer vol kon houden. Ook was ik gestopt met sporten en sprak ik minder vaak af met vriendinnen. De internist deed allerlei onderzoeken naar een mogelijke verklaring voor mijn vermoeidheid. Het onderzoek kon geen lichamelijke afwijkingen vinden. De internist adviseerde me cognitieve gedragstherapie gericht op mogelijke in standhoudende factoren van mijn vermoeidheid. Ik hoop dat deze therapie bij het NKCV mij gaat helpen om minder moe te worden.